Unstoppable creativiteit!

Leeg document. Wit scherm. Daar zit je dan met je mooie boodschap of verhaal. Maar hoe krijg je ‘m op papier? Regeltje schrijven, regeltje weghalen. Kwartier naar je scherm staren, Whatsapp en Instagram even checken en nog maar een kop thee zetten. Na een uur staat er wel wat op papier maar eigenlijk nog steeds niet zo mooi als het klonk in je hoofd… Laat maar dan, denk je. Ik probeer het een andere keer wel weer.

I’m not going to lie, dit ben ik ook soms. Maar niet meer zo vaak. Bijna nooit meer eigenlijk. Ik ontdekte namelijk wat mij en velen met mij remt en een super simpele manier om deze impasse te doorbreken. Om weer een beetje lol te gaan trappen met schrijven. Daar vertel ik je alles over in deze blog.

Die grote witte vlakte

Het vastlopen op dit soort moment heeft vaak niks te maken met je gebrek aan inspiratie. Of dat het je ontbreekt aan de juiste woorden (je hebt immers in je eigen hoofd gehoord hoe mooi het klinkt.). Ook heeft het niets te maken met het feit dat je niet kunt schrijven. Dat kun je beter dan je denkt. Er zit je naar alle waarschijnlijkheid iets anders in de weg. Een soort creatieve blokkade.

Die blokkade heeft te maken met perfectionisme. We willen het heel graag meteen goed doen. Die grote witte vlakte van een leeg document moet wel meteen gevuld worden met mindblowing Nobelprijswaardige woorden.  

En dat is nou net de crux bij creativiteit: dat kan niet. Je kunt niet in een rechte lijn van A naar B. Je komt altijd wel op een/je eindbestemming uit, maar vaak heb je een paar detours te nemen. Omwegen die je nu nog niet kent. En dat is spannend. Het zou zomaar kunnen dat je complete eerste versie van je blog, e-book, boek of website copy in de prullenbak belandt. Dat idee vinden we doodeng. Falen. Afgang. Huilon. 

We vinden het zo eng dat we er maar niet aan beginnen. Dat dat wat je eigenlijk wilde vertellen toch weer op de plank ligt te verstoffen. 

Vrij schrijven

ZONDE, want de oplossing is zo simpel. Ik schreef het eerder al. Simpel, maar niet per se makkelijk moet ik erbij zeggen. Om nooit meer vast te lopen moet je namelijk een dappere stap zetten.Je moet die stemmen in je hoofd, dat perfectionisme, zo snel mogelijk vriendelijk bedanken voor hun advies en ze vertellen dat jij ondertussen even wat voor jezelf gaat doen. Tegen alle stemmen in zet je je pen op papier, of je vingers op het toetsenbord en je begint ‘gewoon’. Je laat de woorden komen. Censureer jezelf niet.

Hoe eerder je gewoonweg begint, hoe slapper de grip van je perfectionisme. Je krijgt woorden op papier, het witte document is snel gevuld. Ook al is het complete onzin wat je schrijft. Ook al staat er dan:

‘Zo, daar zit ik dan achter mijn laptop met de zon een beetje in mijn ogen. Irritant. Zie je wel, ik had eigenlijk beter wat anders kunnen gaan doen. Maar goed, ik wil dus met de wereld delen dat ik heel enthousiast ben over kamerplanten. En hoe je beter voor ze kunt zorgen. Geen idee of er echt veel mensen op zitten te wachten, maar dat wil ik wel eens ontdekken. En ik weet er echt veel van, zoals….’

Check je kookwekker

Voelt misschien wat onwennig de eerste (paar) keer, maar ik garandeer je: als je op deze manier start en jezelf – zet maar een timer op je telefoon of een kookwekker – 10 minuten geeft om dit toe te passen, heb je daarna zoveel materiaal om verder uit te werken. Om mee te schuiven, aan te vullen of om in te schrappen. Je bent los en dat voelt heel goed. Probeer het maar gewoon. Stap over die drempel. Aan de andere kant kom je vast wel weer een volgende uitdaging tegen, maar die kun je tegen die tijd makkelijk hebben. 

Jouw creativiteit is niet meer te stoppen.